
Leraar
Je witte kop je trillende handen
dat je zeventig was en als invaller
ons nederlands kwam geven
zoveel weet ik nog
hoe je na de plicht van spelling
en syntaxis aan het vertellen sloeg
van de dichters en hun mooiste zangen
nog klinkt het in mij na
Egidius waar bestu bleven Roelands dood
in Roncevaux en 't krinkelend winklend waterding
met het zwarte kabotseken aan
veel tijd was er niet
als een engel daalde je neer
tussen de rechte rijen en stak ons aan
met je vuur en verdween.
Herman Coenen
05.02.2011