Hoe Bio én divers Tilburg & Omstreken blijkt te zijn kan je alleen maar ervaren door “actie” te ondernemen. Er blijken plenty locaties in en om Tilburg te zijn die je in `n relatief gezien korte tijd in Verweggistan doen wanen!

Niet eens zo vroeg in de ochtend stapten mijn lief en ik na het verzorgen van onze poes en de kippen op de fiets. We lieten de kruidenwijk  en dat wat we inmiddels zo goed kenden voor een middagje( zo dachten we toch) achter ons. Zonder routeplanner zochten we op onze eigen wijze de weg via het Bels lijntje richting de net nieuw geopende pluk&plenty- belevingstuin in Goirle. De fietstocht zonder vast gebaande weg al `n avontuur op zich. De weergoden waren ons in elk geval goed gezind! Al snel lieten we onze achtertuin-  zoals mijn lief steevast “ons” prachtige wandelbos tot de familie en vrienden omschrijft - achter ons, staken de Bredaseweg over en bewogen ons met gemak verder en verder op het oude Bels lijntje, sinds 1990 omgetoverd van een spoorbaan met wel een hele bijzondere levensgeschiedenis tot een prachtig fietspad tussen Tilburg en Turnhout! Alhoewel de neiging groot is om onze roots tot in België te volgen houden we bij een van de richtingaanwijzers  braaf Goirle aan, we waren immers toch op weg naar de pluk&plenty-tuin…..Natuurlijk kon het niet anders of we zouden een iets verdwalen, op een ander punt uitkomen dan gedacht, doch er is altijd wel een passant die ons gewillig de richting aan geven kan…..alsmaar rechtuit zo werd ons met brede armslag gewezen, over een heel mooi schelpenpad kom je zo bij Landgoed Nieuwkerk waar ook de pluk&plenty- tuin is gelegen! Meer en meer wanen we ons op vakantie, de omgeving voert mij even terug in de tijd en doet me terugdenken aan mijn fietstochtje door de Belgische Kempen in mijn jonge jaren .Het lijkt wel of de tijd hier heeft stilgestaan, natuur zo schoon, wijds en ongerept, de geur van heide en bosgrond prikkelen onze zintuigen. De ongemaaide wild begroeide zijkanten van het fietspad geven een intiem gevoel. Beter dan dit kon het haast niet meer worden zo dachten we beiden, doch dan bij ”bestemming bereikt” komt er nog meer wauw gevoel. De pluk&plenty- tuin  ligt er lichtelijk verscholen voor de drukke wereld , stil en paradijselijk bij.

De vrolijke stemgeluiden van de bezoekers op deze feestelijke dag voeren ons uiteindelijk tot de plek ter bestemming! Wauw, ja wauw, mooier dan gedacht.

 Een tuin, niet zomaar `n tuin, hier valt met recht wat te beleven en plenty te oogsten. We ploffen neer op de handgemaakte steigerhouten bank, genieten van een kopje koffie met een koekje erbij, en kijken ademloos de moestuin in! Vlinders fladderen van plant tot plant, van bloem tot bloem alsof ze ons willen laten zien hoe veel moois er is. We zijn  ons zeer zeker bewust van het unieke van de plek én het moment. Zo ver als we kijken kunnen rijkt de groene omgeving, in het kleine aangrenzende beekje kabbelt het water rustig voort en dansen de kleine blauwe vlindertjes op het heldere water. We nemen ruim de tijd om alles in ons op te nemen, maken een praatje met die en gene, lopen door de weelderige moestuin op zoek naar ons maaltje voor de avond en voor de eerstkomende dagen. Dat blijkt niet zo moeilijk te zijn, werkelijk alles ziet er overheerlijk uit en nodigt uit tot plukken. Met onze fietstassen vol jong en fris groen vertrekken we met sluitingstijd nóg meer blijgezind richting huis. We maken een kleine omweg via klooster Nieuwkerk, en belanden geheel onverwacht bij een lokale “wijnboer”!

Huh, is dit ook de achtertuin van Tilburg? Jazeker, op een natuurlijke wijze verbouwd men hier kleinschalig (h) eerlijke wijn, een Brabander op leeftijd wied het onkruid, de schapen helpen hem een handje en grazen er rustig op los. Ik knipper met mijn ogen als ik mijn lief en de man in een passioneel gesprek zie verkeren, en even waan ik  mij in Frankrijk of Spanje, ik snuif de natuurgeuren  diep in mij op om nooit meer te willen vergeten. Als we na een hartelijk afscheid onze weg vervolgen ontdekken we een prachtig klein hutje én een kudde koeien in het frisgroene land. Mijn lief ontpopt zich als een meester koeienfluisteraar en voert een serieus gesprek met de hele club. Als een dirigent in het Brabants orkest bespeeld hij een voor een de koeien en vormen zij de slotzang van een geweldige dag in het groenste deel van Nederland. Zo rond een uur of zeven koken wij ons bij elkaar gesprokkeld maaltje ,leunen voldaan achterover, kijken elkaar in de ogen én…..er hoeft niets meer gezegd. We bekijken de foto`s van deze bijzonder dag,…..het leven is goed in het Brabantse land.

Diana Cotteleer, juni 2012

Diana Cotteleer komt na een wonderlijke wending op haar levenspad in Tilburg leven.  Zij heeft haar indrukken beschreven. Deze vertelling maakt onderdeel uit van een verkenning van haar leven en toekomst. Zij vertelt hoe hier haar leven weer is gaan stromen. Als je haar ontmoet - en dat zal vast gebeuren - vertelt zij je nog meer.

`Ik hou niet van wonen in de stad` hoor ik mij nog (in groot verzet) zeggen tegen mijn pelgrimsvriend toen bleek dat we niet meer samen in het gemoedelijke dorpje liggend tussen Den Bosch & Tilburg konden wonen en ik weer mijn spreekwoordelijke rugzak moest pakken! Voor het eerst in mijn leven zou ik op mijzelf gaan wonen, als een student op een zolderkamertje boven een houtwerkplaats! Hm!

Toen ik ook daar niet langer blijven kon liet Tilburg zien dat ieder mens er toe doet, de Tiwos had zich mijn lot aangetrokken en bood mij een noodwoning aan in een wijk wat als een “probleemwijk”omschreven werd……nou ik ben nog nooit zo van harte welkom geheten als in de Kruidenwijk! Sinds ik daar woon met naast mij Turkse buren die mijn stoepje  ieder seizoen schoonvegen~omdat je goed voor je buren moet zorgen zo zei de buurman~is mijn leven weer gaan stromen.

Ik heb de eerste 50 jaren “overleefd” nu is het “echte” leven begonnen.

Ik heb voor bijna een héél maandsalaris nieuwe-  passende- vrouwelijke kleding gekocht. Ik ben naar Ego`s kapper geweest en ik kan u verzekeren, van dit alles heeft mijn “ego” een aardige oppepper gekregen! Toch ben ik niet naast mijn schoenen gaan lopen, welnee! Veelal op mijn stevige wandelschoenen verken ik steeds meer van de stad. Ik heb zelfs in samenwerking met Toon ~ de spil van het La Trappe proeflokaal~ mijn “eigen”voettocht vanuit het centrum- via de moerenburg en het galgeven- naar de Abdij als wandelcoach uitgezet! De stad en natuur nauw met elkaar verbonden, alles op loop en fietsafstand te ondernemen,en op dit moment voel ik mij hier dan ook als `n vis in het water( schoon water, want Tilburg gaat voor schoon en groen) De Stadsmensen zijn verrassend vriendelijk, bijzonder open, en sommigen zélfs beroemd tot ver weg over de grenzen!!

Meer dan Honderd van die bijzondere mensen openen voor Verrassend Tilburg en Meer gastvrij hun deuren om ons allen een kijkje te laten nemen in iets wat wij zo bijzonder vinden en zij zo gewoon!

In de dwaalgebieden rondom het centrum vind je nog oude reclameteksten en gedichten op de muren, zijn er winkeliers die nog ondernemen met passie, zoals Sam Sam, Zijne Koninklijke Hoogheid, Boefjes, de Zevensprong, Kunstlicht, Bond& Blauw en PickAlily…..en meer, nog veel meer. Door de mooie straten dwalend ~ waar je je met plezier in wil láten verdwalen zodat je weer ergens komt wat nog onontdekt was gebleven~ loop je als vanzelf naar Prins Heerlijk waar mensen met een “beperking” nog in gelijkwaardigheid  hun kwaliteiten kunnen tonen tijdens het serveren van een (H) eerlijke lunch! Ook bij Van Vlerken~ de lekkerste nog échte banketbakker die jou in eigen persoon het uitgekozen  gebakje met `n echt bakkie Simon Levelt koffie van de buurman brengt~ is het goed vertoeven, zijn oude kassa klinkt naar nostalgie als hij met je afrekent. Als `n kind sta ik soms te watertanden voor zijn feestelijke “eetbare” etalage, als oud-etaleuze de moeite waard tijdens mijn pauze hier af en toe voor om te lopen!

De VVV wijst je vriendelijk de weg als je toch het spoor bijster bent geworden en nog lang niet naar huis wilt. Want Tilburg heeft tenslotte meer in zijn mars dan winkelen alleen!

Echt verdwalen zal ik niet meer, néé, ik heb mijn weg gevonden. Blindelings( als ik zou willen, maar dan mis ik al dat moois onderweg) loop ik naar de Willem2straat, deze straat mij inmiddels o zo dierbaar, voelt als “Thuiskomen”.Voel me thuis bij de Imme~ het méést Biologische vegetarische restaurant van Nederland! Voel me thuis bij de Pleiade, de spirituele winkel waar écht ontmoeten vanzelfsprekend is, en bij Rian beginnen wij, Ester van Room66, Michel& Bettie van T be dressed, en ik van Het zingende Nijlpaard onze dag met een bakkie Kaldi koffie en een goed gesprek. En ook al ga ik als vegetariër in hart en nieren niet vaak bij “onze”Slager Lejeune naar binnen, er gaat geen ochtend en avond voorbij dat we elkaar niet toe- of uitzwaaien én toeroepen, “dag buurvrouw”, “dag buurman”!

Ja, ik ben content met mijn leven. Hier in Brabant~ dicht bij mijn roots die in België liggen,~  heb ik weer mijn “eigen” naam  gekregen, Diane Cotteleer! Ooit dacht ik dat ik nogmaals de grens over zou moeten gaan om mijn droom te verwezenlijken, Frankrijk, Spanje, Duitsland misschien? Nu weet ik dat het dichter bij is dan ik dacht, mijn B&B Dico wellicht hier te verwezenlijken! Nee geen grijze haren op mijn hoofd die nu nog aan emigreren denken zal!

Want….. héél toevallig is mijn dochter~ die boven de rivieren was gebleven~ verliefd geworden op een Brabander en is hier nu in Tilburg neergestreken om `n nestje te bouwen! Wellicht dat één van mijn grootste wensen uit mag komen om met de tijd `n lieve( eindelijk verstandige) Oma te mogen zijn! En u hoeft vast niet lang te gissen welk speelgoed ik dan uitkiezen zal!

En haar voorspelling tot mij lijkt plotseling toch ook nog niet zo onwaarschijnlijk, `er komt heus nog wel iemand op jou pad mam, die wel zo met jou kan leven zo jij voor ogen hebt`…Welnu,wanneer je niet “verwacht” komt hét naar je toe, ik heb mijn hart geopend, en mijn grote Liefde hier in Tilburg gevonden! “hij zag ons samen liggen in het gras” na het lezen van mijn ideale levensontwerp! Ook al heeft hij nog even tijd nodig…ik heb de tijd, alle tijd, hoef nergens heen! `Als het echt zo groot is mam zei mijn zoon, dan moet je hem niet zo maar laten gaan` dus zeg ik  Ja tegen hem en Ja tegen het Leven.! Ik leef mijn droom, en dat is geweldig, ik kan het iedereen aanraden, met alle zegen.

Mochten er nu nog twijfels bij u leven, om ook uw “gedroomde” leven echt te leven, en denken, `ik zou wel willen maar``….. pak dan verf en penseel, speel, geef  kleur aan je eigen leven.  En Leef je Droom!

Hier in de stad waar nog zo gigantisch veel te ontdekken valt is alles aanwezig om "het" te maken, Deze stad die je het Thuisgevoel geeft, ja, hier is het te doen. En Tilburg is verrassend groter dan het centrumleven en het dwaalgebied op zich, Kom, verken, ontdek en laat uw licht schijnen op de stad, veel plezier alhier!

Diana Cotteleer